Dag 20 - San Diego

Hallo allemaal,

Leuk dat jullie allemaal nog meelezen en reageren! We worden ook graag op de hoogte gehouden van jullie bezigheden e.d.! :D

Vandaag gingen wij naar de San Diego Zoo. Onderweg wilden we eten, maar we kwamen niks tegen dus werd het binnen in het park de vetvoorraden aanvullen. We reden naar de Zoo toe, die zich in het Balboa Parc bevindt. Voordat we gingen, rekenden we nog even uit of het goedkoper was om alle kaarten van pretparken waar we heen willen apart te kopen of een soort all acces pas te kopen. We kozen voor het laatste, omdat het in wachttijden scheelt. Het was wel ineens een hele hap geld, want die parken hier kosten nogal wat! Nadat we een parkeerplaats hadden gevonden, bij de kassa de passen hadden gekocht, en naar binnen waren gegaan zochten we het eerste het beste restaurant op voor het ontbijt. Er stond een wazige kerel achter de counter die onze bestelling opnam. Als een razende herhaalde hij wat we bestelden, als een veilingmeester. Toen we klaar waren met bestellen, zei Hans: “The auction is closed”. De beste man begreep het niet, maar hij leek ons dan ook niet al te snugger. Het ontbijt was redelijk eetbaar, maar wel erg karig. Maar goed, we kwamen hier dan ook niet speciaal voor het ontbijt en gingen verder naar de dieren. We kwamen langs vogels, nog meer vogels, nog meer vogels en allemaal mooi en aardig, maar we vonden het maar weinig interessant. We wilden knuffelbare dieren! Bij de koala’s gingen we helemaal los. Het waren er veel en allemaal sliepen ze, o zo lief. Zo liepen we verder, kwamen we langs tientallen plekken waar borden stonden van dieren die er zouden moeten verblijven, maar die nergens te zien waren..Volgens ons is het allemaal nep. Ze laten je 35 dollar p.p betalen, maken mooie kooien, zetten er een bordje van een exotisch dier neer, en maken ze van plastic (sommigen bewogen minutenlang niet) of laten het gewoon leegstaan. Maar goed, op andere plekken hadden ze wel dieren, olifanten enzo. Dus die hebben we gezien, en ook tijgers (na lang zoeken vonden we ze in een hoekje), een ijsbeer, een bruine beer, kleine beertjes, panda’s (ze doen het overkomen als het grote succes van de Zoo, maar ze hebben er maar twee die voor het publiek zichtbaar zijn; een “die het niet doet” en een die zit te poepen achter de bosjes, maar die wel heel erg lief is), etc. Op een gegeven moment kwamen we bij de apen en de otters. Op een eiland zaten kleine aapjes en otters samen. Een aap deed alsof hij een otter was en ging er als een zwemmen. De otter vond het echter niet zo leuk en kwam de aap achterna, waarop de aap het water uit sprong. De aap daagde daarna de otter weer uit door op het moment dat de otter langs zwom, op z’n rug te springen en weer op de kant. Het was een heel leuk gezicht! We namen nog een kabelbaan over het park, waar je normaal gesproken 4 dollar p.p. voor moet betalen (35 entree vinden ze kennelijk nog niet genoeg afzetterij), maar wat voor ons gelukkig gratis was, omdat we die pas hebben. Er was vrij weinig aan, je zag alleen maar bos, en wij vonden dat als je 4 dollar had betaald, je wel heel erg moest balen van dit geldverlies. Wij vonden het wel leuk, omdat het lekker koel was bovenin. We hebben een hele ronde door het park gelopen, maar na de kabelbaan zagen we dat we nog heel veel niet gezien hadden, waaronder de reptielen, giraffen, neushoorns, coyotes; heel veel dus. We hadden alleen niet zo heel veel zin meer, dus hebben Sebas, Kahman en Niko de reptielen bekeken en zouden we daarna naar de coyotes gaan. We waren al een eindje op weg toen we het erover hadden dat we eigenlijk niet zoveel zin meer hadden. Dus zijn we een paar winkeltjes binnen geweest en zijn we daarna weggegaan. Eerst nog flink zoeken naar de auto, want we wisten niet meer waar we die gelaten hadden. Sebas kreeg nog een grote leeuw van Iris, en Sebas gaf haar een pandabeer met shirtje van de Zoo aan. De leeuw noemde hij Diego en Sebas riep de hele tijd dat hij een bikkel van Diego ging maken. Goed, niet helemaal normaal, maar toch leuk. We zijn naar Downtown gereden om daar een beetje rond te kijken en te eten. In de Gaslamp Quarter, wat het meest levendig is, zijn ontzettend veel restaurants. We liepen een paar blokken en kwamen toen uit bij een restaurant – Spaghetti Factory – waarover we hadden gelezen in een van onze boekjes. We gingen naar binnen en vroegen om een tafel. Mevrouw kwam aan met de mededeling dat het 3 tot 5 kwartier kon duren voor er een tafel vrijkwam. We hadden geen zin om verder te zoeken, dus gingen we maar akkoord. Boven was een café, dus daar zijn Hans, Depi en Iris gaan zitten. De anderen wilden nog even naar een paar winkels. Zij kwamen later ook naar het café. Na iets meer dan drie kwartier werden we opgepiept en hebben we onze drankjes ontbetaald meegenomen. Niemand hield ons aan, dus het zal wel goed zijn. Eindelijk konden we eten, en we wilden veel ook! Dat ging wel goed, maar Sebas had niet helemaal door dat bij zijn gekozen gerecht ook echt spaghetti werd geserveerd, omdat dat niet in de beschrijving zelf stond. Het stond echter wel bovenaan op de kaart, dus helaas. Maar omdat de rest zo meelevend is, werd er wat geschoven met borden en kreeg iedereen wat hij of zij lekker vond. Na een flink toetje (mud pie en chocolate cake) konden we verder. We liepen nog een beetje rond en kwamen terecht bij een autodealer die prachtige klassiekers verkoopt voor heel weinig geld. We gingen naar binnen, zoals zoveel mensen, en keken onze ogen uit. Iedereen koos al snel een auto voor zichzelf uit, maar helaas, er kan niet gekocht worden op dit moment. Na de vloer gedweild te hebben met ons kwijl liepen we verder en uiteindelijk gingen we terug naar onze auto. Deze hadden we aan het begin van de avond na lang zoeken geparkeerd in een garage. Overal zie je parkeerruimtes met borden “20 dollar per hour”, “10 dollar First hour”, maar wij zijn Nederlanders, dus dat doen we niet. Uiteindelijk zagen we dus die parkeergarage met “Event parking 10 dollar” (de San Diego Padres – honkbalclub) speelden die avond. Daar gingen we staan maar uiteindelijk betaalden we iets meer, maar dat was het wel waard. We reden terug naar het hotel, maar het was nog zo vroeg dat de jongeren besloten iets te gaan drinken in Old Town. We liepen wat rond door de straat, en kwamen uiteindelijk uit bij een café die om de hoek van ons hotel zit. Daar werd meteen gevraagd voor wie de alcoholische dranken waren en moesten we ID laten zien. We hebben er een tijdje gezeten en zijn toen weer teruggegaan om te slapen. Hans kwam nog aankloppen of we weer terug waren en om te zeggen dat we de volgende dag rustig aan konden doen ’s ochtends. Weltrusten en de volgende dag lekker uitslapen, om daarna naar Seaworld te gaan! Later meer!

Groetjes van ons :-)